Get all 5 Fall releases available on Bandcamp and save 30%.
Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Unreleased autumnal songs, Śnij Ziemio Moja, W Blasku Umierającego Słońca, Samozatracenie, and Black Autumnal Void.
1. |
Rozkwit i śmierć
03:16
|
|||
|
instrumental
|
||||
2. |
I przyszła jesień
08:33
|
|||
|
I przyszła jesień;
Z radą i refleksją, trwogą i zadumą...
Ze śmiercią i życiem na ustach
Niczym niechciany posłaniec w złotej szacie
Komu szczęście trwania, komu marność końca?
I przyszła jesień;
Jak zapowiedź czerni i zimna
Ze spokojem oddechu i wiatrem w oczy dmącym
A przebrana w czyste piękno i smutek pożegnań
I przyszła jesień, a ja w mej samotni
Maluję pejzaże pustką i piszę pieśni ciszą... po raz ostatni.
Mówią - młodość, starość, niczym rzeka
W zimnej łzie zaklęte tchnienie
Wszak dusza ni końca ni początku nie ma
Wiosna, zima, rozkwit i śmierć
Niekończąca się droga smutku
I słabość i marność i zupełna niemoc
A błękit nieba jest pejzażem nostalgii
Czyżby daremność była żywiołem życia?
Jesień - ni to radość ni to wróżba zła;
A człek zagubiony i zawieszony w zadumie.
Niczym ostatni promień słońca w kropli bursztynu.
Mówią, że tak naprawdę słońce nigdy nie zachodzi
Czemu więc błąkam się w tej szarości i ubóstwie ducha?
Nędza! Tyle zostało z wzniosłości myśli płynących nocami!
Miewałem przecież takie myśli. Myśli, które kruszą góry.
|
||||
3. |
||||
|
Mówią, że człowiek sam kuję swoją drogę,
Czemu więc moja tak stroma i wyboista?
Lecz zaraz...
Wstyd, gorzki pali me trzewia
Gdy widzę iż ścieżka dzieła mego podążą w dół
W czeluść, którą sam spłodziłem
A tam już tylko spokój obojętności
I uparta pycha mego serca.
W końcu żadna cena nie jest zbyt wysoka - tak i tę zapłacę chętnie.
Nic już nie ma znaczenia. Byleby serce choć raz jeszcze zadrżało
|
||||
4. |
Kres
07:51
|
|||
|
Zanim ostatni oddech uleci jak jaskółka ku gwiazdom
Patrzę jeszcze w dal - na popalone bezmyślnie mosty
Na jeziora łez, które pomogłem stworzyć - i na pomniki mych czynów
Krzywe, szkaradne, odrażające
Czarnych kruków stado, niczym najmroczniejsze myśli na ołowianych niebach
Tak niewiele, by białe płótno ukojenia otuliło ten udręczony krajobraz
Jakże piękny, jakże dostojny! Dręczące piękno końca wszystkiego!
Lecz jednak serce wygrywa wzniosłe pieśni...! Bije, bije nieśmiało
Echem roznosząc się po pustych zakamarkach duszy.
I dziwna tęsknota wzbiera w duchu
Mgła jako całun otula wszystko i zapada szara cisza
O, jesieni! Żywiole cichej nuty refleksji - tak wiele masz twarzy!
Dla jednych jesteś gorzkim końcem. Dla innych błogim spokojem
Piękno i smutek uchwycone w ostatnim promieniu słońca.
Rozkochałem siebie samego w tej martwocie!
I płaczę, i tonę w rozkosznej melancholii - to przyszła jesień.
To rzeka płynie i płynę wraz z nią poprzez ciche lasy
I patrzę, a każda sekunda jest kolejnym opadającym liściem.
Każde uderzenie serca jest odą - do nieskończoności.
|
||||
5. |
Gdy ogień trawi ducha
07:45
|
|||
|
Gdy jesień stała się najwznioślejszą sztuką, a świat jej płótnem.
Ja wędrowiec na krańcach mego świata
W słabym blasku umierającego słońca podziwiam ją
Tyleż piękna w życiu zastygłym niczym kamień.
I nieważne, że z rzeką tą płynę tylko w dół.
Ku zimie mego życia, które jednak tak trudno zostawić!
I kolejny zachód słońca, kolejny obrót koła
To przyszła jesień.
I znów płoną lasy, a niemy zachwyt zabiera dech
Jesień...! A rzeka płynie i ja wraz z nią,
Łzy i ciężar na duszy człeka próżnego,
Tkniętego skruchą o zmierzchu czasu. Za późno?
To przyszła jesień.
I znowu pustka. Dziwna nostalgia - ogień trawiący ducha!
To przyszła jesień.
Szarość i kolor, cisza i pieśń, duma i zachwyt
...A rzeka płynie i ja wraz z nią...
Za późno...
|
||||
6. |
Ostatnie dni
03:34
|
|||
|
Instrumental
|
||||
7. |
I zniknie wszystko
10:22
|
|||
|
Wszak tak prosto jest płynąć z prądem
Śnić nie wyśnione, zapominając o troskach
Jak drzewa jesienią zrzucają liście
Pożółkłe, przebrzmiałe, zbędne i stare
I z każdym kolejnym opadającym liściem
- znika kolejne wspomnienie; Aż do końca, aż do dna!
Gdy słońce odejdzie - a gdy inni powrócą
Ja pozostanę w mej samotni z sennymi widziadłami
Ptaki nigdy nie wrócą, a lasy się nie odrodzą!
A niebo zionąć będzie gwiezdną pustką, największą tęsknotą!
I tylko wiatr zaśpiewa nad tymi krajami smutku!
I zniknie wszystko!
Czy świt kiedyś nie nadejdzie?
I nastanie tylko mrok, rozbity polarnym blaskiem
A świat umrze przyodziany w biel
I umrę wraz z nim
Gdy słońce odejdzie - a gdy inni powrócą
Ja pozostanę w mej samotni z sennymi widziadłami
A potem już tylko ja...
Tylko ja...
Ja i cisza...
Bezpowrotnie...
Zima!
|
||||
If you like Fall, you may also like:
supported by 4 fans who also own “W Blasku Umierającego Słońca”
KRES already sung it Played it too No words can top that! Thanks, powerful 🔥
go to album
supported by 4 fans who also own “W Blasku Umierającego Słońca”
When times getting rough, and life feels like crawling through a forest of barbed wire, there is this album that cheers me up. Thanks for backing me.
go to album
SAT093: Moonkult / Solus - Transmissions [split] (2014)
by Satanath Records
supported by 4 fans who also own “W Blasku Umierającego Słońca”
Great split with two different approaches to black metal, yet both bands play raw, evil and dark BM. Great listen! Check this out!
go to album
Joseph Hawker subverts the musical and sociopolitical status quo with a black metal triptych that's as incendiary as it is impressionistic.
go to album
Vicious funeral doom from Portugal, “Ossadas” hammers away like a rain of comets, fiery & relentless.
go to album
Tamashii No Yama
by ET MORIEMUR
featured on Bandcamp Radio Apr 15, 2022
go to album
SAT077: Everto Signum - Synergy [ep] (2014)
by Satanath Records
supported by 4 fans who also own “W Blasku Umierającego Słońca”
You won't find here anything new, but this is a killer ep of melodic BM. Buy it! I have to admit that This one caught me by surprise. I didn't expect much and the album cover seemed somewhat dull, but The songs on this ep are perfect from start to finish..I found myself listening to this ep on repeat more times then I can remember.
go to album
